| Titolo | Abismoj |  |
| Aŭtoro | Jean Forge | |
| Kategorio | Prozo originala / romanoj | |
| Prezo | 19.50 €, sesona rabato ekde 3 ekz. | |
| Eldonloko, jaro | Novjorko, 2024 (repr) | |
| Eldoninto | Mondial | |
| Klarigoj | Amromano kun frape klara stilo kaj populare profunda psikologio. | |
| ISBN/ISSN | 9781595690982 | |
| Formato | 149 paĝoj, 22 cm | |
| Recenzoj | Bonvolu legi la recenzon pli malsupre BIBLIOGRAFIO de "Jobo" (Julio Baghy) | Aldonu |
Reta ligilo al la originalo: http://esperanto.net/literaturo
Aldonita de Andrej Grigorjevskij (2004-10-08)
Antaŭparole de sia debuta Esperanta romano Abismoj, la pola verkisto kaj kino-filma reĝisoro Jean Forge (Jan Fethke) skribis:
"Mi deziras kontentigi per ĉi tiu verko la guston de l’ moderna leganto: kreante ion, kio similas kaj samvaloras la hodiaŭan nacilingvan romanon laŭ stilo kaj enhavo, verkante ion nuntempan en la Esperanto de la jaro 1887 [...]"
Iel mi sentas, ke li verkis la romanon por montri, ke eblas en Esperanto verki "modernan romanon", kvazaŭ la solvon de tasko, kiun li mem donis al si. Kaj ankaŭ legante la romanon, mi konservas tiun senton. En ĉi verko la enhavo, la baza intrigo neniel gravas. Ĝi estas banala, kliŝa, eĉ tre malmoderna kvarangulo el amimplikoj inter du virinoj kaj du viroj, al kiu mankas ĉia originaleco. Sed la plenumo de tiu kliŝa intrigo estas tre rimarkinda, kaj necesas diri, ke Forge sukcesas kun laŭdo pri sia tasko. Oni legas la atentokaptan rakonton preskaŭ avide, ĝuante la talenton de la aŭtoro.
En ĉi tiu verko la homaj psikoj kaj la ekstera realo kunplektiĝas kaj estas prezentataj en maniero ekspresionisma. Forge trovis ege trafajn kaj atentokaptajn esprimojn de la animaj angoroj kaj ĝenerala mensa stato de la rolantoj. Kelkaj scenoj de ebrio aparte menciindas. Kaj rimarkinde estas, ke ĉiu rolanto parolas mem en mi-formo, alterne laŭ la ĉapitroj. Jen troviĝas neniu ĉioscia, neŭtrala, objektiva rakonta voĉo. La leganto devas mem en sia menso kombini akordon, sufiĉe disonancan, el la kvar voĉoj, kiuj pli-malpli persvade prezentas siajn subjektivajn spertojn, pensojn kaj emociojn.
La lingvaĵo de la verko estas samtempe moderna kaj klasika. Fojfoje la unuopaj vortoj por hodiaŭa leganto impresas malmoderne – ni trovas ekz. arbetaĵaro, maldolĉa, gastemeco. Sed malgraŭ tio la teksto impresas surprize nova kaj moderna, dank’ al sia natureco, viglo kaj vivo. Nenio ŝajnas kabineta invento, la dialogoj fluas kvazaŭ aŭtente registritaj. Nur unu lingvan strangaĵeton mi trovis: "Mi trompis vin, kiu vi kredis, ke..." anstataŭ normala "vin, kiu kredis".
Abismoj definitive ankoraŭ hodiaŭ legindas, ne nur pro historia intereso, sed ankaŭ por sperti viglan, nature impresan lingvaĵon kaj sukcesan, atentokaptan romankonstruon.
Via opinio pri Abismoj