Via retumilo malbone traktas stilfoliojn. Tial vi ne povas vidi la ĝustan aspekton de tiu ĉi paĝo.
enirpagho kontakto
Universala Esperanto-Asocio
starta paĝokatalogo › Arne, la ĉefido
Titolo Arne, la ĉefido
Rakonto el la vikinga epoko
 
Aŭtoro Leif Nordenstorm 
KategorioProzo originala / romanoj
Prezo 14.70 €, sesona rabato ekde 3 ekz.
Eldonloko, jaroDobřichovice, 2019 (3a eld) 
EldonintoKAVA-PECH 
Klarigoj"Ĉarma rakonto pri la ĉiutaga vivo en vikinga vilaĝo en la 9-a jarcento" (Ĵ. Amis).
KontribuantojIlus. Pavel Rak 
ISBN/ISSN9788087169995 
Formato 114 paĝoj, 21 cm 
Karakterizoj Kolorilus. Bind 
RecenzojEl la pagana kredo al la kristanismo de Zlatoje Martinov
Seke pri vikinga knabo de Sten Johansson
Simpatia romaneto de Jorge Camacho
Bonvolu legi la recenzon pli malsupre
Rakonto kun humanisma mesaĝo de Baldur Ragnarsson
Arne, la ĉefido de Ginette Martin
Ĉarma rakonto pri la vivo en vikinga vilaĝo de Ĵenja Amis, Ukrainio/Usono
Vikinga rakonto de Saliko [Raita Pyhälä]
Pri la libro Arne, la ĉefido de Åke Ahlrén
Kio estas sklavo kaj kiu estis Kristo de Karlijn VAN DAMME
Rakonto kun humanisma mesaĝo de Baldur Ragnarsson
Aldonu

  ekz.


Recenzo de Ĵak Le Puil

Legi

Fonto: La Kancerkliniko, Jan-Feb-Mar 2006, numero 117
Aldonita de Leif Nordenstorm (2006-02-23)

Arne, la avo de Arne ”manĝigis la aglon” en Kurlando. Jen, komence, ĉarma poezia esprimo por diri ke la maljuna Arne mortis. La juna Arne vivas feliĉe en la vilaĝo kaj multe petolas kun sia amiko Gunnar. Ili eĉ sukcesas partopreni veran ĉasadon de Alkoj. Ankaŭ kun Trumbe Arne ŝatas amuziĝi… sed tiu lasta estas sklavo, kaj kun sklavo ekzistas reguloj… Ankaŭ kun la sklavknabinoj, kiujn cetere oni povas amindumi laŭvole… Sed la avino de la juna Arne estis ekssklavino, kaj tial la patrino de Arne volas ke la sklavoj ne estu malbontraktitaj.
Iun tagon aperas en la vilaĝo du fremduloj, strange vestitaj kaj senarmilaj, kiuj venis de Bremeno en Saksio por prediki la evangelion pri Kristo ĉe reĝo Björn en Birka. Piratoj atakis ilin. ”Vi estas miaj gastoj” diras Björn, la patro de Arne, la ĉefido. Ili ne longe restos en la vilaĝo, sed Arne, la ĉefido, faros multajn demandojn pri tiu nova dio. Ĉu tio ŝanĝos lian vivon, ni ne scias, sed lia amikeco kun la sklavo Trumbe certe plifortiĝas.
La rakonto estas ĉiam vigla, kaj la tuto legiĝas unuglute malgraŭ kelkaj naivaĵoj. Oni nur povas bedaŭri, ke la afero finiĝas iom abrupte.

 

Via opinio pri Arne, la ĉefido